یکی از پسران هارون الرّشید پیش پدر آمد خشم آلوده که مرا فلان سرهنگزاده دشنام مادر داد، هارون الرشید ارکان دولت را گفت جزای چنین کسی چه باشد یکی اشارت بکشتن کرد و یکی بزبان بریدن و دیگری بمصادرت و نفی. هارون گفت ای پسر! کرم آن است که عفو کنی و اگر نتوانی تو نیزش دشنام مادر ده چندانکه از حد در نگذرد پس آنگه ظلم از طرف تو باشد و دعوی از قِبَل⁽¹⁾ خصم⁽²⁾.

 (گلستان سعدی / باب اول)

_________________

(1) از قِبَلِ: از طرفِ

(2): خصم: دشمن