چه بسا دوستانی ...!

وإخــوَانٍ حسِبتهُمُ دُرُوعــــاً ... فکانوها ولـکنْ للأَعَــــــــــادِی
وخلــــتُهُمُ سِــهاماً صائِباتٍ ... فکانوها ولکنْ فـــــــی فُؤادِی
و قالوا قد صَفَتْ منَّا قُلـــوبٌ ... لقدْ صَدَقوا ولکـــنْ من ودَادِی
و قالوا قدْ سَعینَا کلّ سَعْیٍ ... لقدْ صَدَقوا ولکنْ فی فَسادِی

چه بسا برادرانی که آنان را همچون سپری می‏دانستم؛ سپر هم بودند، اما برای دشمنانم! ؛ آنان را تیرهای بی‏خطایی می‏دانستم؛ تیر هم بودند، اما (تیری) در قلب من! ؛ گفتند دلهایمان پاک شده است، راست گفتند اما (پاک) از دوستی من! ؛ گفتند تمام سعی خود را کردیم؛ راست گفتند اما (سعی) در تباهی من ...!

ماجرای سهم پارچه ی عمر بن خطاب - رضی الله عنه-

عمر بن خطاب روی منبر رفت و گفت: ای مردم بشنوید و اطاعت کنید!

سلمان به او گفت: امروز از تو نمی شنویم و اطاعت نمی کنیم!

عمر گفت: برای چه؟

گفت: تا این که برایمان روشن کنی که این پارچه ای که از آن شلوار دوخته ای از کجا آورده ای در حالی که تو بلند قامتی و یک سهم از پارچه که دیگر مسلمانان نیز به اندازه آن برده اند برای تو کافی نیست!

عمر پسرش عبدالله را صدا زد و به او گفت: تو را به خدا سوگند میدهم آیا این پارچه که از آن شلوار دوخته ام پارچه توست؟

عبدالله گفت: بله، پارچه من است آن را به پدرم دادم تا از آن شلوار بدوزد، زیرا او بلند قد است و سهم پارچه خودش برای او کافی نبود!

سلمان گفت: حال که چنین است امر کن! می شنویم و اطاعت می کنیم!

___________________

در این واقعه نکاتی وجود دارد که دو مورد از آن ها عبارتند از:

1. عمر با وجود این که امیر المؤمنین بود، متواضعانه برای دفاع از خود دلیل ارائه می کند.

2. سلمان در کمال اعتماد به نفس امیر المؤمنین را بازخواست می کند و از سرزنش دیگران هراس ندارد.

آری اینان همانهایی هستند که در مدرسه نبوی تعلیم یافته اند!

راستی اگر چنین موقعیتی در زمان ما رخ دهد چه خواهد شد؟! آیا سلمان جرأت اعتراض دارد؟ آیا عمر مواضعانه و بدون توسل به زور خود را تبرئه می کند؟ اگر سلمان اعتراض کند و عمر هم متواضعانه خود را تبرئه کند آنگاه سلمان از سرزنش ها و سخنان مردم در امان خواهد ماند؟

سختی عبادت و لذت گناه می روند ...!

«إن مشقة الطاعة تذهب و یبقی ثوابها و إن لذة المعاصی تذهب و یبقی عقابها».

(ابن جوزی در کتاب "صید الخاطر")

ترجمه: همانا سختی عبادت میرود و ثوابش باقی میماند و قطعا لذت گناهان میرود و عذابش باقی میماند.

خداوند به "سختی ها" پاداش خیر دهد!

جزی اللهُ الشدائدَ کلَ خیر ... عرفتُ بها عدوی من صدیقی

ترجمه: خداوند به «سختی ها» پاداش خیر دهد! که به وسیله ی آنها دشمنان و دوستانم را شناختم.

انواع صبر

صبر سه نوع است:

صبر در عبادت: انجام عبادات گاهی بر انسان سنگینی می‏کند، و سستی به شخص روی می آورد، شخص مؤمن باید در برابر سنگینی انجام عبادت صبر پیشه کند و تسلیم نشود. متأسفانه یکی از مهمترین علل دوری مردم عصر ما از نماز و برخی عبادات نداشتن این نوع صبر است.

صبر در معصیت: که عبارت است از صبر کردن در برابر وسوسه های شیطانی و شهوت‏ ها و پاسخ رد دادن به آن ها.

صبر در قضا و قدر: این نوع صبر همان صبر در سختی های زندگی و مشکلات است.

اسلام بدون تو و تو بدون اسلام!

اسلام چه تو را داشته باشد یا نداشته باشد پیروز خواهد شد؛ اما تو بدون اسلام گمراه و خسارت بار خواهی بود ...!

(شیخ احمد دیدات -رحمه الله-، داعی بزرگ اسلامی)

بخشش در راه خدا

امام ابن قیم جوزی میفرماید:

«همانا تنها کسانی که برای غیر الله، آنچه را دوست دارند و به آن خو گرفته اند ترک می کنند، از ترک کردن آن دچار سختی و مشقت می شوند، اما آنکه چیزی را صادقانه و مخلصانه در قلب خود فقط برای الله ترک گوید، در آن هیچ مشقتی را متحمل نخواهد شد مگر در آغاز امر تا خداوند او را آزمایش کند که آیا در ترکش صادق است یا کاذب و اگر بر این مشقت [زودگذر] صبر کرد لذت آن را به دست خواهد آورد. ابن سیرین می گوید: شنیدم شریح به خداوند سوگند می خورد که: "هیچ کس نیست که چیزی را برای خداوند ترک گوید و بعد احساس کمبود آن کند"»

او دروغ گفت ... او باور کرد!

 

مردم دو گروه اند ...

النّاسُ صِنْفَانِ: مَوْتی فی حَیاتِهِمُ ... و آخَرُونَ بِبَطْنِ الأرضِ أَحیاءُ

مردم دو دسته اند: گروهی در زندگی مرده اند ... و گروه دیگر در دل زمین زنده اند

(شعری از احمد شوقی)

هتلی که وقف عثمان بن عفان است!

تصویر بالا عکس هتلی است که وقف عثمان بن عفان است. اما چگونه عثمان بن عفان رضی الله عنه هتلی را وقف کرده است؟ داستان این هتل به هزار و چهارصد سال قبل بر می گردد