وب نوشت طارق نادری

۴ مطلب در خرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است

الحمدلله،
سنتها در مرتبه بعد از واجبات و فرائض قرار دارند و کسی که اعمال مستحب و سنت را انجام دهد در حق خود نیکی کرده است و بار حسنات خود را سنگین می نماید.
اما ترک سنتها بطور کلی مذموم است و علما کسی که ترک سنتها بطور کلی نماید فاسق می خوانند و لذا ترک سنت بطور کلی جایز نیست و فرد نباید در حق خود بخل ورزد.
البته برخی از سنتها موکده هستند یعنی پیامبر بر انجام آنها مداومت داشته اند مانند نماز سنت قبل از نماز صبح و ترک این نوع سنتها فرد را مشمول سرزنش و لومه می سازد.
اما برخی از سنتها موکده نیستند یعنی پیامبر صلی الله علیه وسلم همیشه بر آنها مداومت نداشته اند و لذا ترک آنها مورد سرزنش فرد نخواهد شد مانند سنت قبل از عصر.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
  • طارق نادری
«إن مشقة الطاعة تذهب و یبقی ثوابها و إن لذة المعاصی تذهب و یبقی عقابها».
(ابن جوزی در کتاب "صید الخاطر")

ترجمه: همانا سختی عبادت میرود و ثوابش باقی میماند و قطعا لذت گناهان میرود و عذابش باقی میماند.
  • طارق نادری
عَنِ أَبَی هُرَیْرَةَ -رضی الله عنه- یَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلی الله علیه و سلم- یَقُولُ: «کُلُّ أُمَّتِی مُعَافًى إِلاَّ الْمُجَاهِرِینَ، وَإِنَّ مِنَ الْمُجَاهَرَةِ: أَنْ یَعْمَلَ الرَّجُلُ بِاللَّیْلِ عَمَلاً، ثُمَّ یُصْبِحَ وَقَدْ سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ، فَیَقُولَ: یَا فُلانُ! عَمِلْتُ الْبَارِحَةَ کَذَا وَکَذَا، وَقَدْ بَاتَ یَسْتُرُهُ رَبُّهُ، وَیُصْبِحُ یَکْشِفُ سِتْرَ اللَّهِ عَنْهُ». (بخارى:6069)

ابوهریره -رضی الله عنه- می گوید: شنیدم که رسول الله -صلی الله علیه و سلم- می فرمود: «همه ی افراد امت من بخشیده خواهند شد مگر کسانی که به طور علنی، مرتکب گناه شوند. و یکی از انواع گناهان علنی این است که شخص، شب هنگام مرتکب گناهی شود و در حالی صبح کند که خداوند، گناهش را پوشانده است. اما خود بگوید: ای فلانی! دیشب، فلان کار و فلان کار را انجام دادم. این در حالی است که خداوند، گناهش را پنها ن کرده بود ولی او پرده ی خدا را از روی خودش برداشت».
_____________
متأسفانه چه بسیار در میان دوستان خودم دیده ام که با افتخار گناهان خود را نقل می‏کردند و میخندیدند!
  • طارق نادری
سؤال: علمتهای محبت خداوند نسبت به بنده و رضایتش از او چیست؟
جواب: جواب آسان و واضح است، هرکدام از ما می‏تواند بفهمد چقدر خدا او را دوست دارد. هر گاه توفیق عبادت یافتی بدان که خدا تو را دوست دارد و هرگاه از فواحش و منکرات دوری کردی بدان که خدا تو را دوست دارد اما اگر در گناه افتادی بدان که این خواری و خذلانی است که خدا بر تو آورده، و اگر بر عبادت توفیق یافتی این محبت خدا نسبت به توست؛ این مقیاس سنجش محبت خدا نسبت به توست.
خداوند کسانی را که دوست دارد در انجام عبادات توفیق می‏دهد پس هرگاه برای نماز صبح برخواستی درحالی که بسیاری هنوز خواب هستند، بدان که خدا دوستت دارد، هرگاه روزه سنت برای تقرب به خدا گرفتی، بدان که خدا دوستت دارد، هرگاه ساعتی با قرآن نشستی و آن را تلاوت کردی بدان که خدا دوستت دارد و هرگاه از گناهان و فواحش دور شدی بدان که خدا دوستت دارد؛ خداوند درباره یوسف می‏فرماید: «کَذَٰلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ ۚ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ» (یوسف/24) « ما این چنین کردیم تا بلا و زنا را از او دور سازیم. چرا که او از بندگان پاکیزه و گزیده‌ی ما بود.» پس عباداتت را خالصانه برای خدا قرارده، بإذن الله بدی‏ها از تو دور خواهد شد.

شیخ خالد محمد راشد 
ترجمه: طارق نادری 
  • طارق نادری