عملکردن به روایت ضعیف

در میان مردم این سخن مشهور است که «عمل به احادیث ضعیف در فضائل اعمال، جایز است» و بر مبنای این سخن، همه احادیثی که نزد آنها صحیح نیست را قبول می‏کنند و بدین وسیله، مطالبی را داخل دین می‏کنند که هرگز دارای اصل ثابت و مشهوری نیست.

این عبارت در واقع بازتاب سخن سه تن از مشهورترین ائمه حدیث، یعنی احمد بن حنبل، عبدالرحمن بن مهدی و عبدالله بن مبارک است که از ایشان نقل شده است: «ما در روایات حلال و حرام، سخت گیریم و در روایات فضائل سهل گیر» اما سخن این بزرگان به طور صحیح فهمیده نشده است؛

ساخت قهرمانان برای مبارزه با اسلام

کسی که دست به اعمال تخریبی و خرابکارانه علیه اسلام میزند، می بایست «یک قهرمان» باشد تا پیوسته در سایه ی «قهرمان بودن» کارهای خرابکارانه انجام دهد!
کمال آتاتورک، جمال عبدالناصر، احمد بن بیلا و دهها نفر دیگر از این «قهرمانان» بودند که هر کدام به شیوه ای با اسلام مبارزه کردند، میباست همگی آنها در زمان اقدام برای مبارزه با اسلام، «قهرمانانی» میبودند و گرنه بازی پشت پرده ی آنها آشکار میشد و مزدوریشان برای دشمنان اسلام، امثال صلیبیها و یهودیان، نزد امت اسلام برملا میگشت.

برگرفته از کتاب: آزادی زن / اثر: استاد محمد قطب - مترجم: خداداد مطاعی پور

انتقاد علامه عبدالله احمدیان از منهج درسی مدارس دینی

اساس دین اسلام اول قرآن و کلام خداست که برای ساختن الگوهای «مسلمان بودن» و نشر و تبلیغ دین اسلام قبل از هر چیز باید در تمام شهرها و روستاها جلسات تفسیر قرآن را دایر نمود. اساس دوم دین اسلام احادیث صحیح و فرموده‌های پیامبر خداست که برای نشان دادن تجسمی از واقعیت دین اسلام و ساختن الگوی مسلمان واقعی و نشر و تبلیغ حقایق اسلام در تمام شهرها و روستاها باید به موازات درس تفسیر قرآن جلسات درس حدیث را نیز دایر کرد و بقیة علوم دینی را در کنار درس تفسیر و درس حدیث و فقط بخاطر پیشرفت و تنها بعنوان وسیله تقویت آنها تدریس و تدرس نمود، چرا که علت پیشرفت سریع اسلام در قرون و اعصار نخستین و توسعة آن در قاره‌ها جز رعایت این نظم و ترتیب طبیعی چیز دیگری نبود. همچنانکه علت رکود و انجماد اسلام و سبب انحطاط مسلمین جز بهم زدن این نظم طبیعی و منحل کردن جلسات درس تفسیر قرآن و جلسات درس حدیث و در مقابل آن همه اهتمام به مقدمات و وسایل و سالها و سالها خواندن درس نحو و صرف و بلاغه و منطق و کلام و غیره چیز دیگری نبوده و نیست.

روش صحیح نقل احادیث در عصر ما

چون در عصر ما برای روایت حدیث جز وِجاده¹ طریق دیگری وجود ندارد، واجب است در نقل هر حدیثی شرایط الزامی این طریق بدرستی رعایت شود یکی از این شرایط این است که خودش شخصاً این حدیث را در یکی از کتابهای احادیث صحیحه معروف (مانند صحاح سته) دیده باشد یا این حدیث را در کتاب معتبری دیده باشد که صاحب این کتاب این حدیث رااز کتابهای معروف احادیث صحیحه نقل کرده باشد. دوم اینکه در حال روایت حدیث باید تصریح کند که این حدیث را در فلان کتاب حدیث صحیح یا در فلان کتاب معتبر که از کتاب صحیح فلان نقل کرده است دیده‌ام، سپس متن حدیث را بدون تغییر نقل کند.

برگرفته از کتاب: کلید حدیث شناسی / اثر: استاد عبدالله احمدیان

____________________________
1. وجادة مصدری است جعلی و مولّد از وَجَدَ که فقط محدثین آن را بکار برده‌اند و به معنی دریافت علم از اوراق و برگها بدون شنیدن و اجازه و مناوله می‌باشد. به این صورت که شخصی حدیثی را بخط شیخی می‌بیند که او آن شیخ را ملاقات کرده و خط او را بخوبی می‌شناسد یا اینکه آن شیخ را ملاقات نکرده اما از روی دلایلی مطمئن است که این خط از همان شیخ است و همچنین در کتابهای مشهور که نسبت آنها به مؤلفین آنها جای بحث نیست احادیثی را دیده است. (کلید حدیث شناسی / استاد عبدالله احمدیان)

ملیت گرایی و قوم گرایی

«یکی دیگر از مقتضیات «لا اله الا الله» در آن زمان (عصر پیامبر -صلی الله علیه و سلم-) و در هر زمانی دیگر، برادری در راه خدا و حب و بغض و ولاء و براء بخاطر اوست، این ها همه به نسبت جامعه عربی آن زمان و هر جامعه جاهلی جدید و قدیم اموری است که با عرف محیط مغایرت دارد.

در جاهلیت عربی آن زمان رایطه خونی، رابطه ای ثابت و محکم بود و روابط دیگر یا منقطع و ضعیف بود یا اصلا رابطه ای وجود نداشت و در جاهلیتهای جدید رابطه قومیت و ملیت جایگزین رابطه خونی محدود آن زمان شده است که جاهلیت جدید به آن افتخار میکند، دقیقاً به همان صورتی که جاهلیت عربی به رابطه خونی تعصب میورزید و افتخار میکرد. اختلاف فقط در دامنه و وسعت این روابط است نه در ذات آن.»

برگرفته از: 

کتاب: چگونگی دعوت به اسلام

مؤلف: متفکر معاصر محمد قطب

مترجمین: مهدی مصطفایی و آیت حق دوست

انتشارات: آراس

بخشش با تواضع

ئەبێ بەخشەندە مل کەچ کا لە عاستی مووچەخۆری خۆی ... سوڕاحی سەر فروو دێنێ لە بۆ پیاڵە کە تێکا بۆی

(بێسارانی)

ترجمه: بخشنده باید در مقابل حقوق بگیرش تواضع داشته باشد ... پارچ وقتی میخواهد آب در لیوان بریزد سر فرود می آورد.

بر خورد با فحاش

یُخاطِبُنی السَّفیهُ بِکُلِّ قُبحٍ ... فأکرَهُ أن أکونَ لَهُ مُجیباً

یَزیدُ سَفاهَةً فَأزیدُ حِلماً ... کَعودٍ زادَهُ الإحراقُ طیباً

(دیوان امام شافعی -رحمه الله-)

ترجمه:

نادان با نهایت زشتی مرا می‏خواند و من از اینکه جوابگوی او باشم اکراه دارم.

او به نادانی خود می‏افزاید و من بر حلم و بردباری خود؛ همانطور که عود هر چه بیشتر بسوزد بوی خوشش بیشتر می‏شود.

مردم را برده خود ندانید

مَتی اسْتَعْبَدْتُمُ النّاسَ وَ قَدْ وَلَدَتْهُمْ اُمَّهاتُهُمْ اَحْراراً.

از چه زمانی مردم را عبد و بنده‌های خود ساخته‌اید؟ در صورتی که مادران، آن‌‌ها را آزاد به دنیا آورده‌اند!

(عمر فاروق -رضی الله عنه-)

منبع: سیمای صادق فاروق اعظم / استاد عبدالله احمدیان

درآمد کم بهتر از غفلت

ما قَلَ وَ کَفی خَیرٌ مِمّا کَثُرَ وَ اَلْهی.

درآمد کم ولی کافی برای زندگی، بهتر است از ثروت زیاد که انسان را غافل و ناآگاه کند.

(عمر فاروق -رضی الله عنه-)

منبع: سیمای صادق فاروق اعظم / استاد عبدالله احمدیان

اخلاق فرد را هنگام عصبانیت بسنج

لاتَعْتَمِدً عَلی خُلْقِ رَجُلٍ حَتّی تُجَرِّبَهُ عِنْدَ الغَضَبِ. 

به اخلاق مردی اعتماد مکن تا او را در حال قهر و کینه و عصبانیت آزمایش نکنی.

(عمر فاروق -رضی الله عنه-)

منبع: سیمای صادق فاروق اعظم / استاد عبدالله احمدیان