بر خورد با فحاش
دوشنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۲، ۱۰:۵۹ ب.ظ
یُخاطِبُنی السَّفیهُ بِکُلِّ قُبحٍ ... فأکرَهُ أن أکونَ لَهُ مُجیباً
یَزیدُ سَفاهَةً فَأزیدُ حِلماً ... کَعودٍ زادَهُ الإحراقُ طیباً
(دیوان امام شافعی -رحمه الله-)
ترجمه:
نادان با نهایت زشتی مرا میخواند و من از اینکه جوابگوی او باشم اکراه دارم.
او به نادانی خود میافزاید و من بر حلم و بردباری خود؛ همانطور که عود هر چه بیشتر بسوزد بوی خوشش بیشتر میشود.
