آیا سنت و مستحبات را میتوان ترک کرد؟

الحمدلله،

سنتها در مرتبه بعد از واجبات و فرائض قرار دارند و کسی که اعمال مستحب و سنت را انجام دهد در حق خود نیکی کرده است و بار حسنات خود را سنگین می نماید.

اما ترک سنتها بطور کلی مذموم است و علما کسی که ترک سنتها بطور کلی نماید فاسق می خوانند و لذا ترک سنت بطور کلی جایز نیست و فرد نباید در حق خود بخل ورزد.

البته برخی از سنتها موکده هستند یعنی پیامبر بر انجام آنها مداومت داشته اند مانند نماز سنت قبل از نماز صبح و ترک این نوع سنتها فرد را مشمول سرزنش و لومه می سازد.

اما برخی از سنتها موکده نیستند یعنی پیامبر صلی الله علیه وسلم همیشه بر آنها مداومت نداشته اند و لذا ترک آنها مورد سرزنش فرد نخواهد شد مانند سنت قبل از عصر.

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com

سختی عبادت و لذت گناه می روند ...!

«إن مشقة الطاعة تذهب و یبقی ثوابها و إن لذة المعاصی تذهب و یبقی عقابها».

(ابن جوزی در کتاب "صید الخاطر")

ترجمه: همانا سختی عبادت میرود و ثوابش باقی میماند و قطعا لذت گناهان میرود و عذابش باقی میماند.

آشکار کردن گناهان خود

عَنِ أَبَی هُرَیْرَةَ -رضی الله عنه- یَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلی الله علیه و سلم- یَقُولُ: «کُلُّ أُمَّتِی مُعَافًى إِلاَّ الْمُجَاهِرِینَ، وَإِنَّ مِنَ الْمُجَاهَرَةِ: أَنْ یَعْمَلَ الرَّجُلُ بِاللَّیْلِ عَمَلاً، ثُمَّ یُصْبِحَ وَقَدْ سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ، فَیَقُولَ: یَا فُلانُ! عَمِلْتُ الْبَارِحَةَ کَذَا وَکَذَا، وَقَدْ بَاتَ یَسْتُرُهُ رَبُّهُ، وَیُصْبِحُ یَکْشِفُ سِتْرَ اللَّهِ عَنْهُ». (بخارى:6069)

ابوهریره -رضی الله عنه- می گوید: شنیدم که رسول الله -صلی الله علیه و سلم- می فرمود: «همه ی افراد امت من بخشیده خواهند شد مگر کسانی که به طور علنی، مرتکب گناه شوند. و یکی از انواع گناهان علنی این است که شخص، شب هنگام مرتکب گناهی شود و در حالی صبح کند که خداوند، گناهش را پوشانده است. اما خود بگوید: ای فلانی! دیشب، فلان کار و فلان کار را انجام دادم. این در حالی است که خداوند، گناهش را پنها ن کرده بود ولی او پرده ی خدا را از روی خودش برداشت».

_____________

متأسفانه چه بسیار در میان دوستان خودم دیده ام که با افتخار گناهان خود را نقل می‏کردند و میخندیدند!

خداوند به "سختی ها" پاداش خیر دهد!

جزی اللهُ الشدائدَ کلَ خیر ... عرفتُ بها عدوی من صدیقی

ترجمه: خداوند به «سختی ها» پاداش خیر دهد! که به وسیله ی آنها دشمنان و دوستانم را شناختم.

دعای دوری از جهنم

«رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَامًا ﴿٦٥﴾ إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا ﴿٦٦﴾» (فرقان)

ترجمه: «پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما به دور دار. چرا که عذاب آن (گریبانگیر هر کس که شد از او) جدا نمی‌گردد. (۶۵) بی‌گمان دوزخ بدترین قرارگاه و جایگاه است. (۶۶)»

_____________

این دعا به عنوان یکی از دعاهای بندگان راستین خداوند در قرآن ذکر شده است.

دعای طلب حکمت

«رَبِّ هَبْ لِی حُکْمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (شعراء/83)

ترجمه: «پروردگارا! به من کمال و معرفت مرحمت فرما، و مرا از زمره‌ی شایستگان و بایستگان گردان.»

____________

این دعا از دعاهای سیدنا ابراهیم -علیه السلام- است.

انواع صبر

صبر سه نوع است:

صبر در عبادت: انجام عبادات گاهی بر انسان سنگینی می‏کند، و سستی به شخص روی می آورد، شخص مؤمن باید در برابر سنگینی انجام عبادت صبر پیشه کند و تسلیم نشود. متأسفانه یکی از مهمترین علل دوری مردم عصر ما از نماز و برخی عبادات نداشتن این نوع صبر است.

صبر در معصیت: که عبارت است از صبر کردن در برابر وسوسه های شیطانی و شهوت‏ ها و پاسخ رد دادن به آن ها.

صبر در قضا و قدر: این نوع صبر همان صبر در سختی های زندگی و مشکلات است.

زیادی حرام تو را نفریبد!

«قُل لَّا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» (مائده/100)

ترجمه: «(ای پیغمبر! به مردم) بگو: ناپاک و پاک (و حرام و حلال) مساوی نیستند، هر چند که فراوانی ناپاک (و حرام) شما را به شگفت اندازد. پس ای خردمندان! (با امتثال اوامر و اجتناب نواهی یزدان) خویشتن را از (خشم) خدا برحذر دارید تا این که رستگار شوید.»

(ترجمه برگرفته از تفسیر نور اثر دکتر خرمدل)

______________

مراد از خبیث‌: حرام‌ و مراد از طیب‌: حلال‌ است‌. یا مراد؛ انسان‌های‌ بد و شرور و مردمان ‌خوب‌ و پاکند. یا مراد؛ اعمال‌ بد و اعمال‌ نیک‌ است‌. قرطبی‌ می‌گوید: «لفظ، عام‌ است‌ و همه‌ این‌ معانی‌ را دربر می‌گیرد». (انوار القرآن)

بخشش با تواضع

ئەبێ بەخشەندە مل کەچ کا لە عاستی مووچەخۆری خۆی ... سوڕاحی سەر فروو دێنێ لە بۆ پیاڵە کە تێکا بۆی

(بێسارانی)

ترجمه: بخشنده باید در مقابل حقوق بگیرش تواضع داشته باشد ... پارچ وقتی میخواهد آب در لیوان بریزد سر فرود می آورد.

پیروی کردن از شاعران

«وَالشُّعَرَاءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ ﴿٢٢٤﴾ أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی کُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ ﴿٢٢٥﴾ وَأَنَّهُمْ یَقُولُونَ مَا لَا یَفْعَلُونَ ﴿٢٢٦﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّـهَ کَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ ﴿٢٢٧﴾» (سوره شعراء)

ترجمه: «سرگشتگان و گمراهان از شعراء پیروی می‌کنند. (۲۲۴) مگر نمی‌بینی که آنان به هر راهی بی‌هدف پا می‌گذارند (و غرق تخیّلات و تشبیهات شاعرانه‌ی خویش هستند). (۲۲۵) و این که ایشان چیزهائی می‌گویند که خودشان انجام نمی‌دهند و بدانها عمل نمی‌کنند. (۲۲۶) مگر شاعرانی که مؤمن هستند و کارهای شایسته و بایسته می‌کنند و بسیار خدا را یاد می‌نمایند (و اشعارشان مردم را به یاد خدا می‌اندازد) و هنگامی که مورد ستم قرار می‌گیرند (با این ذوق خویش خود را و سایر مؤمنان را) یاری می‌دهند. و کسانی که ستم می‌کنند خواهند دانست که بازگشتشان به کجا و سرنوشتشان چگونه است!! (۲۲۷)» (ترجمه برگرفته از: تفسیر نور اثر دکتر خرم دل)

__________________

براستی که چه بسیار کسانی را دیده ام که هرگاه آیه ای از قرآن یا حدیثی را نقل میکردم، در جواب به اشعار شاعران استناد میکردند!