عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ -رضی الله عنه- قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّـهِ -صلی الله علیه و سلم- فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللَّـهِ، مَنْ أَحَقُّ النَّاسِ بِحُسْنِ صَحَابَتِی؟ قَالَ: «
أُمُّکَ». قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: «
ثُمَّ أُمُّکَ». قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: «
ثُمَّ أُمُّکَ». قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: «
ثُمَّ أَبُوکَ» (متفق علیه).
ابوهریره -رضی الله عنه- می¬گوید: شخصی نزد رسول الله -صلی الله علیه و سلم- آمد وگفت: چه کسی برای خوش رفتاری من از دیگران، مستحق¬تراست؟ فرمود: «مادرت». گفت: سپس چه کسی؟ فرمود: «مادرت». گفت: بعد از او چه کسی؟ فرمود: «باز هم مادرت». پرسید: پس از او چه کسی؟ فرمود: «بعد از او پدرت».